مشکل کم آبی و خشکسالی بر کسی پوشیده نیست . قطره قطره این آب حکم طلا را دارد اما انگار ما قدر این زر را نمیدانیم.
منابع آبی کشور در سه بخش کشاورزی ، خانگی و صنعتی مصرف میشود که کشاورزی با بیش از 90 درصد بیشترین سهم را دارد.
با وجود این آمار درست است که مصرف هدر رفت آب در بخش کشاورزی بسیار بالاست اما نان سفره ی کشاورزان چیزی نیست که بشود از آن چشم پوشی کرد.
اما راه حل چیست؟
یکی از بهترن و موثرترین روش ها برای مصرف بهینه آب، استفاده از روش آبیاری نوین در بخش کشاورزی است.
با توجه به شرایط اقلیمی و بازدهی پایین آبیاری در کشور، حرکت هرچه سریع تر به سمت آبیاری نوین در بخش کشاورزی ضروری است زیرا نه تنها استفاده از روش‌های مدرن آبیاری میتواند با بهره‌وری بالا باعث افزایش سطح زیرکشت و تولید محصولات در واحد سطح شود بلکه درآمد کشاورز را بیشتر کرده و در نهایت ارتقای کیفی زیستی خانوارهای بهره‌بردار را به همراه خواهد داشت.
در تمام روش‌های جدید آبیاری از یک الگو پیروی می‌کنند که در آن، آب با فشار زیادی از لوله خارج شده و به صورت یکنواخت روی سطح مزرعه پخش که به نام روش آبیاری تحت فشار معروف است و به طور کلی به دو دسته ی قطره ای و بارانی تقسیم میشود.
اگر یک کشاورز با یک دبی آب ثابت میتواند 10 هکتار زمین خود را به صورت غرقابی زیر کشت ببرد ، با آبیاری نوین میتواند با همان حجم آب دو برابر یعنی 20 هکتار کشت داشته باشد.
نتیجه
با وجود بازده بالا و از همه مهم‌تر صرفه‌جویی بسیار عالی در مصرف آب، روش‌های نوین آبیاری به دلیل عدم یکپارچه‌سازی زمین‌های کشاورزی، سرمایه‌گذاری زیاد و هزینه بالا برای کشاورزان هنوز نتوانسته جایگاه خوبی پیدا کند که به توجه و کمک دولت و بخش خصوصی نیاز اساسی و مبرمی دارد.